هم‌قدمِ راوی

چرا «هم‌قدمِ راوی»؟

راوی قرآن ما، راه بلد است، آشناست
به جاده. دیری است که پرچم حق را
به دوشش نهاده‌اند؛ بایـد با او هم‌قدم
شویم تا گـم نشـویم... تا برسیـم... تا
عاقبت به خیر شویم.
قـرار اسـت «المتــقدم لـهم مـارق و
المـتأخر عنهم زاهـق» نباشـیم. قـرار
است «الـلازم لهم لاحـق» باشیـم...
هم‌قدمِ راوی باشیم.

هم‌قدمِ راوی در تلگرام باشید:
Hamghadameravi@

جنبش letter4u

طبقه‌بندی موضوعی
آخرین نظرها
  • ۲۸ تیر ۹۶، ۰۱:۲۳ - ...
    ali bod

۸ مطلب با موضوع «دل‌نوشته» ثبت شده است

       «ثُمَّ کَانَ عَاقِبَةَ الَّذِینَ أَسَاءُوا السُّوأَىٰ أَن کَذَّبُوا بِآیَاتِ اللَّـهِ وَکَانُوا بِهَا یَسْتَهْزِئُونَ»                                                                                                                                                                                                    

رو آوردن به اغواهای شیطانی و ارتکاب و اکتساب امیال نفسانی، دگرگونی در کارکرد دستگاه محاسباتی، یعنی «قلب» را در پی دارد و باطل را حق و حق را باطل خواهد انگاشت! تا جایی که از استهزاء آیات الهی نیز پروایی ندارد و بر این بیافزایید لجاجت و تعصب بر گمراهی را... اکتسابات نجس، خروجی و حاصلی جز رجس و نجس را در پی نخواهد داشت و این یعنی اختلال در دستگاه محاسباتی! 

  • هم‌قدم-راوی‌دل

بعثی‌های اسیر شده در عملیات «الی بیت‌ المقدس»

  • هم‌قدم-راوی‌دل

چقدر این دوباره تنها شدن دل و قلم را دوست دارم. می‌آیم اینجا و باز هم به واژه‌ها، فرمان فرود و فراز می‌دهم تا شاید قیام شعله‌های جانم، قعودی بیابد... حال و هوای این روزها، وصف شدنی نیست؛ آنانی را که می‌شناسیم، بعضی‌هاشان پیاده به کربلا می‌روند و شرری سوزان، از حسرت به جان ما می‌زندند؛ حتی در جواب پیامک‌هایشان که «ما عازم عتبات عالیات هستیم، حلال بفرمایید...»

  • هم‌قدم-راوی‌دل

انگشتانم تمنای قلم را داشتند، خواستم بنویسم؛ از ژنو و بیستی که بردند؛ از وقاحت و سیاه‌دلی فتنه‌گران؛ از اهانت‌های پی در پی و بی‌شرمانه به اهل بیت سلام الله علیهم اجمعین؛ از لکه‌دار کردن خاکی که هنرمندانمان را به آن سپرده‌ایم؛ از یاوه‌سرایی‌های یک شیخ ماهواره‌ای؛ از آبی که نمایندگان به آسیاب دشمن ریختند و بدعتی که نهادینه شد و از 16 آذر که

  • هم‌قدم-راوی‌دل

«یاد شهیدان، یادبود ارزش‌هاى انسانى است و گرامی‌داشت آنان، تجلیل از برترین خصال بشرى است. یاد شهیدان باید با تدبر و عبرت‌گیرى همراه باشد. آنان همان فرزانگانى هستند که جانِ عاریت را که کالایى تمام شدنى و رو به زوال است، با نعیم پایدار الهى سودا کردند و خود را از خسرانى که هر انسانى خواه ناخواه دچار آن است ـ یعنى اضمحلال تدریجى سرمایه‌ى زندگى ـ به نیکوترین وجه، رها ساختند. عمل صالح آنان که از ایمانى پایدار ریشه مى‌گرفته است، برترین عمل‌هاى صالح است.»

امروز صبح نوشته‌های صفحه‌ی اول روزنامه‌ها را در مقابل یک باجه‌ی روزنامه‌فروشی مرور می‌کردم. اولین توقعی که داشتم، بازتاب تشییع باشکوه دیروز شهدا بود؛ اما بیشتر روزنامه‌ها، توجهی به این پیشامد بزرگ الهی در شهرمان نداشتند! حتی دریغ از یک جمله... دلم گرفت؛ اما جگرم سوخت وقتی فهمیدم هنوز هم کسانی هستند که شهیدان را مُرده می‌انگارند!

  • هم‌قدم-راوی‌دل

/html>