ما عازم عتبات عالیات هستیم، حلال بفرمایید...

چقدر این دوباره تنها شدن دل و قلم را دوست دارم. می‌آیم اینجا و باز هم به واژه‌ها، فرمان فرود و فراز می‌دهم تا شاید قیام شعله‌های جانم، قعودی بیابد... حال و هوای این روزها، وصف شدنی نیست؛ آنانی را که می‌شناسیم، بعضی‌هاشان پیاده به کربلا می‌روند و شرری سوزان، از حسرت به جان ما می‌زندند؛ حتی در جواب پیامک‌هایشان که «ما عازم عتبات عالیات هستیم، حلال بفرمایید...»

مرگ بر آمریکا!

در سال‌روز شهادت امام محمدباقر ^{سلام الله علیه}، شهید گمنامی از تبار سیدالشهدا ^{سلام الله علیه} به سرزمین آل الله ^{علیهم السلام} آمد و فوج ملائک را به بلندای تشییع پیکرش کشانید. امروز قم و البته مدرسه‌ی بنت الهدای آن، هم مدینه بود، هم کربلا و هم خاکریزهای عملیاتی شیعیان انقلابی!

یانکی‌ها در گود خود بازی نمی‌کنند!

روزهای نخستینِ مهر ماه سال 1392 خورشیدی، حکایاتی بی‌مانند برای امت اسلامی ایران دارد. روزهایی که می‌تواند عزت، مصلحت و حکمت نظام اسلامی مردم ایران را، به رخ جهانیان بکشاند و شیرینی آن هم به کاممان ماندگار شود؛ اما باید هشیار بود و بیدار!

تنفید ولی فقیه نباشد، طاغوت می‌شود!

نساء/59

این روزها بحث تنفیذ و تحلیف ریاست جمهوری جناب آ شیخ حسن روحانی بسیار داغ است. در این بین شاهد برخی اظهار نظرهای (بخوانید تحمیل نظر!!) برخی گروه‌ها و افراد سیاسی معلوم الحال و البته دلسوز مردم و نظام اسلامی (!!) هستیم که برای مراسم تحلیف، خیلی تلاش و تکاپو دارند و رفتار و گفتارشان به گونه‌ای است که گویا نکته‌ی اصلی در آغاز کار ریاست جمهور ایران اسلامی، مراسم سوگند منتخب مردم است و اصل تنفیذ را نادیده یا تشریفاتی می‌انگارند!

چهره‌ی دومِ آنهایی که باید برملا شود!

«آن آدم مقدس مآبى که تسبیح هم دستش گرفته است و مى‏گوید به اسلام هم من خدمت مى‏کنم، این مقدس مآب را چه باید بکنیم؟ این طایفه‌ی منافقین هم که نمى‏شود با آنها کارى کرد! اسلام از صدر، از اولى که اسلام پیدا شده تا حالا، مبتلاى به این جمعیت هست و حل مسأله‌ی این‌ها، مشکل‌تر از هر مسئله‏اى است براى اسلام و مسلمین.