مرگ بر آمریکا!
در سال‌روز شهادت امام محمدباقر سلام الله علیه، شهید گمنامی از تبار سیدالشهدا سلام الله علیه به سرزمین آل الله علیهم السلام آمد و فوج ملائک را به بلندای تشییع پیکرش کشانید. امروز قم و البته مدرسه‌ی بنت الهدای آن، هم مدینه بود، هم کربلا و هم خاکریزهای عملیاتی شیعیان انقلابی!
شهیدی که هم‌جوار شد با بانوی دو عالم، حضرت اخت الرضا علیهما السلام و در خاکی آرام گرفت که میزبان مردمانی آزاده از 126 کشور دنیاست؛ سربازانی که گزینش آخرالزمانی اردوگاه سیدالشهدا سلام الله علیه هستند برای یاری امام زمانشان و امروز در هلهله‌‌ی فرشتگان، آمدند زیر تابوت این مجاهدِ شهید را گرفتند...
طنین لبیک یا حسینشان، پر می‌گشود و گستره‌ای داشت تا به کهکشان‌ها و گوش خود به خواب زدگانِ آشفته را، کر می‌کرد؛ آمده بودند تا بر اساس باورها و اندیشه‌ی جاودان و تحریف نشدنیِ حضرت روح الله، بغضی چند روزه را فریاد کنند! بغضی که در روزهای نخستینِ مهر ماه سال 1392 خورشیدی، برای برخی چیزها که به‌جا نبود شکل گرفت و به اندازه‌ی 500 روز، گلوگیر شد! بغضی که امروز فریاد برآورد: «مرگ بر آمریکا!»
فریادی که هرگز از زبان مردمان حسینی نخواهد افتاد و حذف شدنی نیست!! حتی اگر خاطرات برخی هِی به روز شود و بر حسب مصلحت، هی بر آن افزوده شود و البته هی خاطرات جدید یادشان بیاید یکهو! حتی اگر با تفکرات مشمئزکننده‌شان بخواهند بر آموزه‌های حضرت روح الله چنگ بکشند و تحریفش کنند! یا بخواهند دشمنیِ مسلم آمریکا با اسلام را، فراموش کنند! و همه‌ی این‌ها را شهدا بر باد خواهند داد!
آخر یانکی‌ها اگر کاربلد بودند که سامان نابسامان خود را آباد می‌کردند! فهم این نباید خیلی سخت باشد؛ مگر این که بعضی‌ها توانایی امت اسلامی ایران را نادیده بگیرند یا ... این «یا» باشد برای بعدتر!
و حرف آخر این که «طاقت عظیمى که در ملّت ایران وجود دارد براى مواجهه‌ى با این امتحان‌هاى بزرگ را دست کم نگیرند. یکى از چیزهایى که ملّت‌ها را همیشه زبون می‌کند و تحت سلطه‌ى دیگران قرار می‌دهد، این است که نقاط قوّت ملت‌ها، از چشم خودشان پوشیده بماند؛ نفهمند چه ارزش‌هایى، چه توانایى‌هایى، چه نقاط قوّتى در آنها وجود دارد؛ این را نفهمند...»
بازتاب این مطلب در:
تصور رابطه با آمریکا و حذف شعار مرگ بر آمریکا را هم نکنند..
یا علی