مثل چمران بمیریم...

با مصطفی یک عالم بزرگ را گذراندم. از ماده به معنا، از مجاز به حقیقت و از خدا می‌خواهم که متوقف نشوم در مصطفی؛ همچنان که خودش در حق من این دعا را کرد: «خدایا! من از تو یک چیز می‌خواهم با همه‌ی اخلاصم که محافظ غاده باش و در خلاء تنهایش نگذار! من می‌خواهم که بعد از مرگ او را ببینم در پرواز. خدایا می‌خواهم غاده بعد از من متوقف نشود و می‌خواهم به من فکر کند، مثل گلی زیبا که در راه زندگی کمال پیدا کرد و او باید در این راه بالا و بالاتر برود. می‌خواهم غاده به من فکر کند، مثل یک شمع مسکین و کوچک که سوخت در تاریکی تا مَردوار از نورش بهره برد برای مدتی بس کوتاه. می‌خواهم او به من فکر کند، مثل یک نسیم که از آسمان روح آمد و در گوشش کلمه‌ی عشق گفت و رفت به سوی کلمه‌ی بی نهایت...»

پیام امام امت به مناسبت حماسه‌ی انتخابات ریاست جمهوری یازدهم

ملت عزیز ایران!
صحنه‌ی حماسی و پُرشور انتخابات در روز جمعه‌ی ۲۴ خرداد، آزمون خیره‌کننده‌ی دیگری بود که چهره‌ی مصمم و پر امید ایران اسلامی را در معرض نگاه دوستان و دشمنان نهاد. رشد فزاینده‌ی سیاسی و پای فشردن بر مردم‌سالاری دینیِ صادقانه، حقیقت تابناکی است که با حضور متراکم شما در پای صندوق‌های رأی، یک بار دیگر در عمل به اثبات رسید و باطل‌ُالسِحر بافته‌ها و گزافه‌های دشمنان و حسودان و طمع ورزان شد.

مردم با هم کدورت ایجاد نکنند!

حماسه‌ی سیاسی در جبهه‌ها...

در سختی بودند.

تحریم هم بودند؛ اما... رأی دادند.

رأی دادند، همان‌طور که پیکار کردند؛ تا جمهوری اسلامی بماند؛ تا کشور بماند! تا من و تو بمانیم...

گرفتاری‌های ما، یک لحظه‌ از دشواری‌ها و گرفتاری‌های آنان نمی‌شود؛ اما آنان گرفتاری را، به واژگانی حیات‌بخش بدل کرده بودند: «گرفته تار یاری...»

رأی دادند تا بیرق اسلام از مشرق زمین، بر دستان حیدری حضرت حجت ^{عجل الله تعالی فرجه الشریف} بوسه زند...

آخر مسافران کربلا، اهل تکلیفند...

درس امروز حسین بن علی سلام الله علیهما

«در این روز، کسی متولد شد که سرنوشت اسلام وابسته‌ی به او، به حرکت او، به قیام او، به فداکاری او، به اخلاص او، بسته بود. این بزرگوار در تاریخ بشریت یک حرکتی را که نظیر و شبیهی ندارد، ارائه‌ی به تاریخ کرد و در مقابل چشم بشریت گذاشت که هرگز فراموش نخواهد شد. الگوست؛ فداکاری برای هدف الهی، در آن حجم، در آن مقیاس عظیم.