«اول سال که میشود، آدم فکر کند که خب، سال گذشته و قبلش هر جور بود، گذشت؛ الان یک مقطع جدیدى است؛ یک رابطهى جدیدى با خداى متعال تعریف کنیم؛ هم در جنبههاى ایجابى، هم در جنبههاى نفىاى.
السلام علی الحسین...
(حرفهای درگوشی، با ضریح ارباب)
این دلنوشته، در کارگاه ساخت ضریح سیدالشهدا سلام الله علیه در شهر مقدس قم و در آخرین روز بازدید عمومی (25 مهر 1391) نگاشته شده است و اینک در آستانهی نصب و پردهبرداری از ضریح حضرت ارباب، به یاد روزی که کنارش بودیم و به یاد روزهایی که شهر به شهر، دست به دست خرامید تا به کربلا رسید و آرام گرفت، منتشر میشود.
«عزیزان من! برادران! خواهران! در سرتاسر کشور، امروز ما احتیاج داریم به اتحاد و یکپارچگى. بهانههاى اختلاف زیاد است؛ گاهى در یک قضیهاى سلیقهى یک نفر، دو نفر با هم یکسان نیست؛ این نباید بهانهى اختلاف بشود.
گاهى در کسى یک گرایشى هست، در دیگرى نیست؛ این نباید مایهى اختلاف بشود. آراء، نظرات، همه محترمند. اختلاف در درون، منازعهى در درون، موجب فشل میشود.
قرآن به ما تعلیم میدهد: و لا تنازعوا فتفشلوا و تذهب ریحکم؛ اگر منازعه کنیم، سر مسائل گوناگون -مسائل سیاسى، مسائل اقتصادى، مسائل شخصیتى- دست به یقه شویم، دشمن ما، جرى میشود. یک مقدار از جرأتى که دشمن در سالهاى گذشته پیدا کرد، به خاطر اختلافات بود.»
امام امت حفظه الله تعالی؛ 1 فروردین 91