سوره کهف؛ 103 و 104
چشمان اندوهناک زمان، همیشه شاهد مظلومیت امیرالمؤمنین، علی بن ابیطالب سلام الله علیهما و شیعیان و محبانشان بوده است. این روزها، برگ دیگری از مظلومیت یاران حضرت امیر سلام الله علیه ورق می‌خورد و محبان آن حضرت، صدای صیقل شمشیرهای کافران که به دشمنی قرآن و عترت، از رو بسته شده‌اند را، از شام می‌شنوند و چقدر این صدا نزدیک‌تر شده است...
«میلاد بانویِ بندگی، حضرت صدیقه‌ی طاهره سلام الله علیها مبارک باد.»
تعجیل در فرج حضرت حجت عجل الله تعالی فرجه الشریف، صلوات
از فرمانده‌اش خواست تا یک روز به او مرخصی بدهد. شب که برگشت، حسابی می‌لنگید! فکر کردند تصادف کرده است؛ اما هرچه پرسیدند، چیزی نگفت.
آقای رئیس دولت! دل ما از جشن بندر عباس و نوروزت و خرج‌های کلانش، بَد به درد آمد... جایی برای مرتکب شدن حرام آشکار بود آنجا و اینک هم ورزشگاه آزادی و آن جشنِ سه نقطه و حماسه‌ی حضور در اهواز!!! و همیشه شما و «اسفند»یارتان حضور داشتید و خندیدید و باز هم انگشتان خود را بالا بردید!