ظلم و ظالم
روزهای آخر ماه مبارک رمضان است و آغاز سال نوِ بندگی!
شب‌های قدر هر جا که می‌روی، جا برای نشستن پیدا نمی‌کنی؛ این یعنی شب قدر برای ملت خیلی مهم است و یک رسم و سنت حسنه برای همه شمرده می‌شود؛ چون همه دنبال اصلاح رابطه خود با خدای سبحانند؛ خدایی که راه تقرب به سوی خود را، انجام واجبات و ترک محرمات قرار داده است و دوست دارد اوامر و نواهی‌اش، اطاعت شود. ما هم برای این تقرب در این شب‌های خاص، عذرخواهی صمیمانه و گاه خالصانه، بابت خطاها و نافرمانی‌هایمان به درگاه احدیت داریم...
اما روزهای آخر ماه مبارک رمضان، حال و هوای دیگری هم دارد! این روزها مؤمنان آماده می‌شوند برای برپایی بزرگ‌ترین همایش انسانی بر علیه ظلم؛ اما این که چرا عده‌ای تاب این ظلم‌ستیزی را ندارند، از عجایب شرم‌آور روزگار ماست... حتی اعتراض‌ها از جانب برخی قرآن به‌سرگرفته‌هایی شنیده می‌شود که آیه «اَشِدّآءُ عَلَی الکُفّارِ رُحَمآءُ بَینَهُم» در قرآن روی سرشان هم بود!! میل عجیب به کفار و کینه از خودی‌ها، جهالتی بسیار عمیق‌تر از جاهلیت عصرِ ابوسفیان‌ها و ابوجهل‌ها و حتی حمالة الحطب‌هاست...
وقتی رابطه خود با مظلومان عالم را درست نکرده‌ایم، نمی‌شود با خدای مظلومان رابطه درستی داشت! اسلام یک ویترین پر از کالا نیست که هر کدام را پسند کردیم برداریم و آنچه را که خوشایندمان نبود، کنار بگذاریم!!
«دفاع از مظلوم»، یک اصل اصیل اسلامی است که امیرالمؤمنین به حسنین علیهم السلام، وصیت می‌کنند؛ یعنی سندی باشد که تا قیامت بماند و به شکل‌های مختلف بروز پیدا کند! یعنی یک تکلیف باشد: «کونوا لِلظّالِمِ خَصمًا وَ لِلمَظلُومِ عَونًا»
خدایی که شب قدر برایش اشک ریختیم، فرمان داده به حمایت از مظلوم!!! اگر کشته‌شده‌های فرانسوی در یک مرکز فساد مظلومند، مردم فلسطین مظلوم نیستند!! آیا کودک‌کشی رژیم ظالم صهیونیستی انقدر به کام برخی انسان‌نماها شیرین است که اگر بارها و بارها تکرار شود، ککشان نمی‌گزد و روز قدس را با قدرت و کینه بیشتر زیر سؤال می‌برند؟! مگر تکلیف ما منوط به خوب بودن مظلومان است؟! کدام بُعد انسانی چنین قانون مبتذلی را تایید می‌کند و اگر عده‌ای این را تایید کردند و برایش نعره زدند؛ خود را تحت چه قضاوتی قرار داده‌اند؟! می‌شود انسان بود و با ظالم مشکل نداشت؟!
پ.ن ۱: چرا کسانی که گاهی امام را برای اهداف خود خرج می‌کنند؛ بنیانگذاری روز قدس به دست حضرتش را برنمی‌تابند؟!
پ.ن ۲: چرا دشنام‌ها و تمسخرهای حج خونین سال گذشته، شعار و شایعه‌سازی علیه مدافعان حرم، توهین به مقدسات، اعتراض به ساخت ضریح و حسینیه، حمله به ارزش‌ها و آرمان‌های انقلاب اسلامی، هلهله روز عاشورا، فریاد نه غزه نه لبنان، ما با اسراییل مشکل نداریم و ... همه از یک حلقوم بلند است؟! حلقوم عده‌ای که رژیم ظالم و ناپاک صهیونیستی را، به خود امیدوار کرده است...
پ.ن ۳: هر گاه دریوزگی در برابر ظالمان و ستم‌پیشگان عالم، بشود تمام برنامه‌های یک جریان فکریِ بیمار، جای ظالم و مظلوم هم عوض می‌شود... در این هنگام چقدر شبیه‌اند بعضی از کسانی که قرآن به سر گرفتند با آنانی که قرآن به نیزه کردند...
پ.ن ۴: برند بودن برای یاری مظلوم، یک ارزش الهی است و تنها کسانی با شنیدن خبر حمایت جمهوری اسلامی از مظلوم در برابر ظالم آشفته می‌شوند که دستگاه محاسباتیشان، بر اساس معیارهای شیطان رجیم کار می‌کند.
پ.ن ۵: ما در روز قدس، می‌آییم!