وحدت و تکلیف نخبگان
رسول اللّه صلى الله علیه و آله: «الجَماعَةُ بَرَکَةٌ، وَالفُرقَةُ عَذابٌ؛ جماعت و گردهمایی، برکت است و تفرقه، عذاب.»1
«وحدت به معناى تکیهى بر مشترکات است. ما مشترکات زیادى داریم؛ میان مسلمانان، مشترکات بیش از موارد اختلافى است؛ روى مشترکات باید تکیه کنند. تکلیف عمده هم در این مورد بر دوش نخبگان است؛ چه نخبگان سیاسى، چه نخبگان علمى و چه نخبگان دینى.
علماى دنیاى اسلام، مردم را از تشدید اختلافات فرقهاى و مذهبى برحذر بدارند. دانشمندان دانشگاهى، دانشجویان را توجیه کنند و به آنها تفهیم کنند که امروز مهمترین مسئله در دنیاى اسلام، وحدت است.
اتّحاد به سمت هدفها؛ هدفِ استقلال سیاسى، هدفِ استقرار مردمسالارى دینى، هدفِ پیاده کردن حکم الهى در جوامع اسلامى؛ اسلامى که دعوت به آزادى میکند، اسلامى که انسانها را دعوت به عزّت و شرف میکند؛ این امروز تکلیف است، این وظیفه است.
نخبگان سیاسى هم باید بدانند عزّت و شرف آنها، با تکیهى به مردم و آحاد ملّتها است؛ نه با تکیهى به بیگانگان، نه با تکیهى به کسانى که از بُن دندان با جوامع اسلامى دشمنند.»
1. شُعَب الإیمان، ج4، ص102.