حرف اصلی ملت ایران و کفهای روی آب!
«أَنزَلَ مِنَ السَّمَاءِ مَاءً فَسَالَتْ أَوْدِیَةٌ بِقَدَرِهَا فَاحْتَمَلَ السَّیْلُ زَبَدًا رَّابِیًا وَ مِمَّا یُوقِدُونَ عَلَیْهِ فِی النَّارِ ابْتِغَاءَ حِلْیَةٍ أَوْ مَتَاعٍ زَبَدٌ مِّثْلُهُ کَذَٰلِکَ یَضْرِبُ اللَّـهُ الْحَقَّ وَ الْبَاطِلَ فَأَمَّا الزَّبَدُ فَیَذْهَبُ جُفَاءً وَ أَمَّا مَا یَنفَعُ النَّاسَ فَیَمْکُثُ فِی الْأَرْضِ کَذَٰلِکَ یَضْرِبُ اللَّـهُ الْأَمْثَالَ»
رعد/17
خداوند از آسمان آبی فرستاد و از هر درّه و رودخانهای به اندازهی آنها، سیلابی جاری شد؛ سپس سیل بر روی خود کفی حمل کرد و از آنچه (در کورهها) برای به دست آوردن زینت آلات یا وسایل زندگی، آتش روی آن روشن میکنند نیز کفهایی مانند آن به وجود میآید! خداوند، حق و باطل را چنین مثل میزند! امّا کفها به بیرون پرتاب میشوند؛ ولی آنچه به مردم سود میرساند در زمین میماند؛ خداوند اینچنین مثال میزند!
«دربارهی ما و انقلابمان و اصول و نقطهنظرهایمان، بیش از معمول سخنِ مغرضانه یا جاهلانه گفته شده است. در انقلاب ما چند نقطهی اختصاصی هست که میتوان آن را استثنایی از سرگذشت معمولی انقلابها شمرد ... اول؛ این انقلاب حتی در شروع خود صددرصد مردمی بود ... فقط مردم بودند و مردم ... سلاح آنان ایمانشان، ارادهی نیرومندشان و خونشان بود و خون بر شمشیر پیروز شد ... دوم؛ این انقلاب متکی به دین بود، به اسلام ... انقلاب ما همه چیزش را، هدفها را، اصول را و حتی روشهای مبارزاتی را و نیز شکل نظامِ نوین و نوع ادارهی آن را، از اسلام گرفت ... سوم؛ عدم اتکا به شرق یا غرب، خصوصیت استثنایی دیگر این انقلاب بود و هم اکنون نیز سیاست قاطع نظامِ انقلابیِ ماست. این خود یکی از مظاهر اعتقاد و اتکا به خدا در همهی صحنههای حیات فردی و اجتماعی ماست.»[1]
تجلی این سه نقطهی زیربنایی و اساسی انقلاب اسلامی، بار دیگر و پس از سالها تکرار، در «یوم الله 9 دی 1388»، چشم عالمیان را خیره کرد؛ اما اینبار امت ایران اسلامی، در هجمهی رسانهایِ منافقان و دشمنان اسلام و فریادهای سکولاریزم آنان، اسلامخواهی و ایمان خود را با حضور گسترده و تمامقدشان، حقیقتِ این حماسه کردند.
«نهم دی 88، حادثهی کوچکی نیست؛ بلکه آن حرکت عظیم و ماندگار مردمی، شبیه حرکت بزرگ ملت در روزهای اول انقلاب است و باید تلاش شود در سالگرد این حماسه، حرف اصلی ملت ایران، یعنی حرکت در سایهی دین و تحقق وعدههای الهی تبیین شود ... آن معجزهگری که همهی مردم را بسیج کرده، به صحنه میآورد و با وجود همه سختیها، آنان را در صحنه نگه میدارد، ایمان قلبی و دینی است ... در این روز، مردم بر اساس وظیفهی دینی خود به میدان آمدند تا نشان دهند بر خلاف تبلیغات فتنهگران، مردم ایران ضمن پایبندی به نظام جمهوری اسلامی، از عزم و ارادهی دینیِ استوار برخوردارند.»[2]
محور اساسی و نقطهی درخشانِ شکلگیری انقلاب و ریشهی استوار حضور مردم، اتکا و ایمان به اسلام بود و حرف اصلی مردم که حرکت در سایهی دین میباشد، انگیزهی تداوم این حضور است. آیات و روایات، ویژگیهای فراوانی برای ایمان برشمردهاند؛ اما اینبار با نگاه به عمق شعارهای اصیل مردم در انقلاب اسلامی و حماسهی 9 دی 1388، این مدعا را بررسی میکنیم و بار دیگر یادآور این نکته خواهیم شد که حرف اصلی مردم، از روزهای اول انقلاب اسلامی تا سالگرد یوم الله 9 دی، یکی بوده و هست و در حضور و شعارها، تجلی و تکرار یافته است.
ایمان به توحید، امامت و ولایت با رویکرد حسینی و عاشورایی، رمز اعجاز مردم در مکتب اسلامیشان است که در شعارهای اصیل انقلاب و یوم الله 9 دی، جلوهگر است. مردم در روزهای انقلاب الهی خود فریاد میزدند: «حزب فقط حزب الله ....... رهبر فقط روح الله» و در 9 دی تأکید کردند: «حزب فقط حزب علی ....... رهبر فقط سید علی» حزبی که پیامبر اعظم صلی الله علیه و آله و امیرالمؤمنین سلام الله علیه بر اساس «فَإِنَّ حِزْبَ اللَّهِ هُمُ الْغالِبُونَ»[3] و «أَلا إِنَّ حِزْبَ اللَّهِ هُمُ الْمُفْلِحُون»[4] پایهگذار آن بودند. پیروان حزب توحید آموختهاند که در عالم دو حزب بیشتر وجود ندارد؛ حزب حق و حزب باطل، حزب الله و حزب شیطان و «به یقین باطل نابود شدنى است.»[5]
«حزب الله» حرارت ویژهای در قلب خود دارد و چشمان بصیرش به نقطهای است که در هیچ حزب و گروهی وجود ندارد: «نهضت ما حسینی ....... رهبر ما خمینی» و همچنان ادامه یافت و در «لبیک یا خامنهای ....... لبیک یا حسین است» تجلی دیگری یافت؛ چرا که پیامبرشان فرمود: «إنَّ لِقَتلِ الحُسین حرارتٌ فی قلوبِ المؤمنین لا تَبردُ أبدا»[6] و این حرارت ابدی در قلب مردم ایران بود که نهضتشان حسینی بود و هست و هر روز را عاشورایی و کربلایی[7] هستند: «همانگونه که در ابتدای انقلاب، محرم به کمک این مردم آمد و امام خمینی فرمود خون بر شمشیر پیروز است، در قضایای 9 دی هم عاشورا به کمک ملت آمد و حماسهی بزرگ و ماندگاری را خلق کرد»[8] و حماسهی عاشورایی ماندگار خواهد بود تا روز تحقق وعدهی بزرگ الهی و یاری آن موعود منتظر عجل الله تعالی فرجه الشریف.
و این عهد را با اشتیاق به بذل جان خویش، محکم بستهایم: «وای اگر خمینی حکم جهادم دهد ....... ارتش دنیا نتواند که جوابم دهد» و اینک «خونی که رگ ماست ....... هدیه به رهبر ماست» و دشمنان اسلام را مانند کف دریا، به بیرون پرت خواهیم کرد و البته بر سر این عهد ازلی و ابدی، با هیچ احدی مذاکره نخواهیم کرد؛ همچنان که حزب شیطان و اردوگاه شیطانِ بزرگ هم، چیزی جز گرفتن این عهد از ما، سیرابش نخواهد کرد... حالا هر که میخواهد مذاکره کند، خود میداند و مشتهای گرهشدهی امت اسلامیِ پایبند به این پیمان الهی! اللهم عجل لولیک الفرج
[1] . امام امت حفظه الله؛ مجمع عمومی سازمان ملل، 31 شهریور 1366. برگرفته از کتاب «معارف انقلاب»، صص 26-29.
[2] . امام امت حفظه الله، 21 آذر 1390.
[3] . مائده/56.
[4] . مجادله/22.
[5] . اسراء/81 .
[6] . مستدرک الوسائل، ج10، ص319، ح12084.
[7] . کل ارض کربلا و کل یوم عاشورا.
[8] . امام امت حفظه الله، 21 آذر 90.
این مطلب در:
اگه با تبادل لینک موافق بودی خبرم کن.
در پناه حق...