«وضع زندگىاش [شهید مدرّس] آن بود که شما شنیدید و من دیدم! وقتى که وکیل [نماینده مجلس] شد؛ یعنى از اول به عنوان فقیهى که باید در مجلس باشد، تعیین شد. آنطور که نقل کردهاند، یک گارى با یک اسبى [در] اصفهان خریده بود و سوار شده بود و خودش آورده بود تا تهران. آنجا آن را هم فروخته بود و منزلش، یک منزل مُحقَّر از حیث ساختمان، یک قدرى بزرگ بود؛ ولى محقَّر از حیث ساختمان و زندگى [بود].
یک زندگىِ مادون عادى که در آن وقت لباس کرباس ایشان زبانزد بود؛ کرباسى که باید از خود ایران باشد مىپوشید! این وطنخواهها کدام لباسشان مال ایران است؟!»1
ملت عزیز ایران!
صحنهی حماسی و پُرشور انتخابات در روز جمعهی ۲۴ خرداد، آزمون خیرهکنندهی دیگری بود که چهرهی مصمم و پر امید ایران اسلامی را در معرض نگاه دوستان و دشمنان نهاد. رشد فزایندهی سیاسی و پای فشردن بر مردمسالاری دینیِ صادقانه، حقیقت تابناکی است که با حضور متراکم شما در پای صندوقهای رأی، یک بار دیگر در عمل به اثبات رسید و باطلُالسِحر بافتهها و گزافههای دشمنان و حسودان و طمع ورزان شد.
«نامزد انتخابات باید... داراى روحیهى مقاوم باشد. این ملت اهداف بلندى دارد، کارهاى بزرگى دارد، تسلیم نیست! کسى نمیتواند با این ملت با زبان زور حرف بزند!
کسانى که در رأس قوهى اجرایى قرار میگیرند، باید کسانى باشند که در مقابل فشارهاى دشمنان مقاوم باشند؛ زود نترسند، زود از میدان خارج نشوند؛ این یکى از شرطهاى لازم است.»
مرتبط: