خرمشهر، دردها و رازهای ناگفتهی بسیاری در دل دارد؛ دردهایی که شاید هیچ انسانی، شکیبایِ شنیدنش نباشد. غصهها و قصههای این پیرشهرِ باصفا، فراواناند و ناتمام. از حضور انسانهایی که فقط عطر خدا را داشتند، به خود میبالد و از شهادتشان، سرخ میشود.
از مردان بی ادعا و خداییاش، از مسجدش، گمرکش، پادگان دژش، پل نیمه خرابش و از خیابان چهل متری آن، باید گفت. از اولین شهید روحانی دفاع مقدس، حجتِ اسلام، فخر ایران زمین، مرد آزادگی، پاکی و غیرت، «محمدحسن شریف قنوتی» باید شنید.