.
.
.
همه باید بدانند؛ برای معاد و قیامت: «حدیث ولایت»
چقدر این دوباره تنها شدن دل و قلم را دوست دارم. میآیم اینجا و باز هم به واژهها، فرمان فرود و فراز میدهم تا شاید قیام شعلههای جانم، قعودی بیابد... حال و هوای این روزها، وصف شدنی نیست؛ آنانی را که میشناسیم، بعضیهاشان پیاده به کربلا میروند و شرری سوزان، از حسرت به جان ما میزندند؛ حتی در جواب پیامکهایشان که «ما عازم عتبات عالیات هستیم، حلال بفرمایید...»
کاملا باربط (ناز قلم حسین آقای قدیانی):
بیلبوردهای ما را جمع کردید .... با کتیبههای محتشم چه میکنید؟!!
«این بزرگوار، نمودار و نشانهی مقاومت است. انسان بزرگی است که تمام دوران کوتاه زندگیاش با قدرتِ مزور و ریاکارِ خلیفهی عباسی - مأمون - مقابله و معارضه کرد و هرگز قدمی عقبنشینی نکرد و تمام شرایط دشوار را تحمل کرد و با همهی شیوههای مبارزهی ممکن، مبارزه کرد. اولین کسی بود که به طور علنی، بحث آزاد را بنیان گذاری کرد. در محضر مأمون عباسی، با علما و داعیهداران و مدعیان و موجهان، دربارهی دقیقترین مسائل حرف زد و استدلال کرد و برتری خود را و حقانیت سخن خود را ثابت کرد.
بحث آزاد، میراث اسلامی ماست. بحث آزاد در زمان ائمهی هدی رایج بوده است و در زمان امام جواد سلام الله علیه به وسیلهی آن امام بزرگوار با آن شکل نظیف انجام گرفته است.»[1]
1. انسان 250 ساله، ص 322.