اشرافی‌گری و غزه!
«مسأله فلسطین، مهم‌ترین مسأله‌ی دنیای اسلام است. هیچ مسأله‌ی بین‌المللی‌ای در دنیای اسلام از این بالاتر نیست؛ چون تسلّط غاصبانِ سرزمین فلسطین و قدس بر این بخش از پیکر امّت اسلامی، منشأ بسیاری از ضعف‌ها و دشواری‌ها در دنیای اسلام است.
البته امروز آمریکا شریک جرمِ اسرائیل است. رئیس جمهور آمریکا که خود را به عنوان میانجی معرفی می‌کند، صریحاً می‌گوید حمایت از اسرائیل جزو سیاست خارجی ماست! او در مقابل دنیای عرب، سران عرب و امّت اسلامی، این طور آشکار و وقیحانه، جانبداری خود را از اسرائیل که غاصب سرزمین فلسطین است؛ نشان می‌دهد.»
«ملت‌ها باید بایستند و بخواهند از ارتش‌های منطقه‌ی خودشان و از دولت‌های منطقه‌ی خودشان که بیایند و با این فلسطینیها و با این سوری‌ها که مورد ظلم واقع شده‌اند کمک کنند تا این غده‌ی سرطانی (اسرائیل) از بین برود.»
اماما! گفته بودی اشرافی‌گری نکنیم و افکار اعیانی نداشته باشیم؛ اما... امروز نماد اشرافی‌گری دم از آرمان‌های شما می‌زند و همو آزادی را، انقلاب را، عفت و حیا را و آرمان را برای مردم تعریف می‌کند؛ آن هم به نام شما! از فتنه‌گرِ براندازِ بدقواره که آتش به خانه‌ی خدا، قرآن و پرچم عزای سیدالشهدا سلام الله علیه کشید، تمام قد و البته وقیحانه حمایت می‌کند! در برابر حرمت شکنی‌های روز عاشورا سکوت ننگ‌بارش را جار می‌زند تا همه بدانند؛ همه، از جمله جامعه‌ی جهانی! جامعه‌ی جهانی‌ای که شما آن را "شرک جهانی" می‌نامیدیدش... شعار «نه غزه نه لبنان...» را از ابلهان خیانتکار به باورهای شما که هیچ باوری به امت واحده‌ی اسلام ندارند، شنید؛ آن هم در روز قدس! اما چون به آرمان‌های "یک خط در میان ستاره‌دار" ایمان دارد؛ مواضعش هم طبق آن خواهد بود؛ البته این کار طبق فتوای مفتی اعظم عربستان هم هست که عروسی پسرش را در روز عاشورا برگزار کرد: «راهپیمایی برای حمایت از مردم غزه و فلسطین حرام است!»
اشرافی‌گری با نظام امام ـ امت، سازگاری ندارد! اشرافی‌گری با ظلم‌ستیزی سنخیت ندارد! اشرافی‌گری با ایستادگی و مقاومت هم‌خوانی ندارد! اشرافی‌گری با اعتلای کلمه الله جلّ جلاله، منافات دارد! اشرافی‌گری با یکرنگ بودن بی‌گانه است. اشرافی‌گری یعنی نان به نرخ روز خوردن و به هر رنگی درآمدن؛ ولو امروز بگوید بیایید برای کودکان و مردم غزه دعا کنیم! همان‌طور که به موقعش دوباره خواهد گفت: نه غزه، نه لبنان... خدا کند غیر از این باشد!
خوش‌بینانه به برخی می‌گوییم: بله! درست گفتید؛ مردم به جای سخنرانی، از شما انتظار عمل دارند! شاید شما با اسرائیل سر جنگ نداشته باشید و البته امروز برای زنان و کودکان غزه هم دعا کنید! اما این مسئله، جمع نقیضین است جناب عالیجناب! امام ما این را محال می‌دانستند: «اسرائیل "باید" نابود شود!» حالا شما جنگ نداشته باش!!! تو و نوچه‌هایت بدانید که بیان ناقص و گزینشی سخنان حضرت روح الله قدس الله نفسه الزکیه و پنجه کشیدن به اندیشه‌های آن "شاخص ماندگار"، ذره‌ای از ایمان ما به انقلاب اسلامی را، خدشه‌دار نخواهد کرد! بدان که امروز مسئله‌ی فلسطین یک محک است برای خیلی‌ها... و هرکس شعار آزادی قدس را به حاشیه ببرد، متهم است.
در فرهنگ "دل‌آرامی" گزینه‌ای معادل "امت واحده‌ی اسلامی" نمی‌توان یافت! حتی وقتی با "هوا"دارانشان هم روبه‌رو می‌شوی، گویا خیلی از رخدادها و جنایت‌هایی که در غزه، به ویژه نسل کشی "شجاعیه" انجام می‌شود، رنجیده خاطر نمی‌شوند و اولویت این روزهایشان خداحافظی یک فوتبالیست است نه بیشتر!1 وقتی با برخی از آنها حرف می‌زنی، به موشک‌های مقاومت اعتراض می‌کنند؛ اما در برابر نسل کشی صهیونیست‌ها زبان در کام ندارند گویا! در دل، "نه غزه نه لبنان"ی‌اند هنوز و البته نه اسلام... اف بر این ذلت و دل‌آرامی! حتی به اندازه‌ی یک انسان آزاده‌ی اروپایی که حق حرف زدن درباره‌ی رژیم صهیونیستی را ندارند، غیرت ندارند که دفاع اسرائیل از خود را جُک می‌دانند! و حتی گاهی مقدس می‌شوند که مردم فلسطین ناصبی هستند! و چون اهل آتش زدن مسجد هستند، نمی‌دانند که در غزه، مسجد "الامام امیرالمؤمنین علی‌بن‌ابی‌طالب" هست، مسجد "الامام الحسین" سلام الله علیهما هست! پناه بر خدا، لعنت خدا بر شیطان رجیمِ خبیث...
و این‌ها همه ارمغان شوم اشرافی‌گری است... حوصله بیش از این یاری نمی‌کند و من چقدر شرمنده‌ی امیرالمؤمنینم هستم که به جای نصب العین قرار دادن فرامینش، گاهی به مناسبت‌های دیگر، واژگان الهی‌اش را خرج می‌کنم... «آگاه باش! هر پیروی را امامی است که از او پیروی می‌کند و از نور دانشش روشنی می‌گیرد. آگاه باش! امام شما از دنیای خود به دو جامه‌ی فرسوده و دو قرص نان رضایت داده است. بدانید که شما توانایی چنین کاری را ندارید؛ اما با پرهیزکاری و تلاش فراوان و پا‌کدامنی و راستی، مرا یاری دهید! پس سوگند به خدا من از دنیای شما طلا و نقره‌ای نیندوخته‌ام و از غنیمت‌های آن چیزی ذخیره نکرده‌ام بر دو جامه‌ی کهنه‌ام، جامه‌ای نیفزوده‌ام و از زمین دنیا حتی یک وجب اختیار نگرفته‌ام و دنیای شما در چشم من از دانه‌ی تلخ درخت بلوط ناچیزتر است...»2
نمی‌شود دنیا را اندوخت و با امام ماند... رنگ دنیا که عوض شود، عوض می‌کند رنگ آدمی را... پناه بر خدا از اشرافی‌گری.
پ.ن:
اشراف و هواداران فلات ایران، از یارانه هم انصراف نمی‌دهند حتی!
1. روزنامه‌های آرمان، ایران، شرق، اعتماد، ابتکار در تاریخ 30 تیرماه 1393
2. فرازی از نامه‌ی 45 نهج البلاغه (مرحوم دشتی).
امیدوارم مهمان خوبی بوده باشیم و پاکی و معصومی روزهای رمضان را تو روزهای دیگر هم داشته باشیم تا رمضانی و مهمانی دیگر...
التماس دعـــا