رمضان؛ فرصتی برای رسیدن به تقوا
«...ماه رمضان در بین ایام سال و ماههاى سال، حکم اوقات نماز را دارد در شبانهروز؛ یعنى همان طورى که در شریعت مقدس اسلامى، براى ما که محصور و محدود به عوامل ماده هستیم، یک فرصتهایى گذاشته شده است که آن، فرصتهاى نماز است - وقت صبح، وقت ظهر، وقت عصر، وقت مغرب، وقت عشا، یک زنگ بیدارباش است. یک خلوت دادن به خود براى ایجاد نورانیت در دل و نفس است؛ ساعات نماز را در شبانهروز براى ما قرار دادند براى این که غرق نشویم! از اسارت ماده، یک لحظهاى بیرون بیاییم، نفسى تازه کنیم، به یاد معنویت بیفتیم، یکسره غرق در مادیات نباشیم - به نظر میرسد که در دورهى سال هم، ماه رمضان یک چنین وضعیتى را دارد...
...در ماه رمضان، در حد توان خودمان باید مراقبت کنیم، رفتار خودمان را تصحیح کنیم؛ فکرمان را، قولمان را، عملمان را تصحیح کنیم. بگردیم اشکالاتش را پیدا کنیم، آن اشکالات را برطرف کنیم. این تصحیح در چه جهتى باشد؟ در جهت تقوا. در آیهى شریفهى روزه میفرماید: لعلّکم تتّقون؛ روزه براى تقواست. بنابراین، این تلاشى که در راه ماه مبارک رمضان انجام میگیرد، در جهت تقوا باشد.»