دل‌آرامی یا غفلت؟!

«بعضى‌ها روى کلمه‌ى دشمن حسّاسیّت دارند؛ به ما اعتراض می‌کنند که چرا مدام می‌گویید دشمن، دشمن؛ درحالى‌ که شما قرآن [را] ملاحظه کنید، مى‌بینید اوّل تا آخرِ قرآن چقدر تکرار شده عنوان «شیطان»، عنوان «ابلیس»؛ مکرّر گفته شده، مکرّر تکرار شده. از دشمن که نباید غفلت کرد.

5+1 یا همه + 5؟!

 

 

«مسئولین بلندپایه و مسئولین میانی آمریکا، بارها و بارها می‌گویند بیایید در کنار گفت‌وگوهای 1+5 که درباره‌ی مسائل هسته‌ای بحث می‌کنند، آمریکا و جمهوری اسلامی دو به دو، درباره‌ی مسئله‌ی هسته‌ای ایران بحث کنند!

 

من به این گفت‌وگوها خوشبین نیستم! چرا؟! چون تجربه‌های گذشته‌ی ما نشان می‌دهد که گفت‌وگو در منطق حضرات آمریکایی، به این معنی نیست که بنشینیم تا به یک راه حل منطقی دست پیدا کنیم، منظورشان از گفت‌وگو این نیست.

 

منظورشان از گفت‌وگو این است که بنشینیم حرف بزنیم تا شما نظر ما را قبول کنید!»

 

امام امت حفظه الله تعالی، 1 فروردین 1392