پیام امام امت به مناسبت حماسه‌ی انتخابات ریاست جمهوری یازدهم

ملت عزیز ایران!
صحنه‌ی حماسی و پُرشور انتخابات در روز جمعه‌ی ۲۴ خرداد، آزمون خیره‌کننده‌ی دیگری بود که چهره‌ی مصمم و پر امید ایران اسلامی را در معرض نگاه دوستان و دشمنان نهاد. رشد فزاینده‌ی سیاسی و پای فشردن بر مردم‌سالاری دینیِ صادقانه، حقیقت تابناکی است که با حضور متراکم شما در پای صندوق‌های رأی، یک بار دیگر در عمل به اثبات رسید و باطل‌ُالسِحر بافته‌ها و گزافه‌های دشمنان و حسودان و طمع ورزان شد.

حواسمان به فتنه‌ی بزرگ‌تر هست؟!

«در انتخابات با کرامت رفتار کنند همه؛ چه آنهایى که نامزد می‌شوند، چه آنهایى که طرفدار آنهایند، چه آنهایى که مخالف با بعضى از نامزدها هستند. جناح‌هاى مختلف کشور، بداخلاقى و بدگویى و اهانت و تهمت و این حرف‌ها را مطلقاً راه ندهند. این از آن چیزهایى است که اگر پیش بیاید، دشمن از او خوشحال می‌شود.» 

به یاری خداوند متعال، حماسه‌ی سیاسی خلق شد. مردم اینک سرفراز از این امتحان الهی، منتظر نتیجه‌ی حماسه‌آفرینی خود هستند. انشاءالله شیرینی این حماسه‌ی بزرگ به کام تک تک ایرانیان بماند.

سخنی دارم با کسانی که دیروز در خلق این حماسه نقش داشتند؛ اما با رسم و مرام و حتی ظاهر خاص: حزب اللهی‌ها، ارزشی‌ها و همسنگرها...

مردم با هم کدورت ایجاد نکنند!

آنچه برای رئیس جمهور آینده نیاز داریم... (4)

«نامزد انتخابات باید... انسان‌هاى با تدبیرى باشند، با حکمت باشند. ما در سیاست خارجى گفتیم: عزت و حکمت و مصلحت؛ در اداره‌ى کشور هم همین جور است، در مسائل داخلى هم همین جور است، در اقتصاد هم همین جور است؛ باید با برنامه، با حکمت، با تدبیر، با نگاه بلندمدت و همه‌جانبه، با یک هندسه‌ى صحیح کارها را مشاهده کنند، نگاه کنند، وارد میدان شوند.»

مرتبط: 

آنچه برای رئیس جمهور آینده نیاز داریم (1)

آنچه برای رئیس جمهور آینده نیاز داریم (2)

آنچه برای رئیس جمهور آینده نیاز داریم (3)

شیپورِ دوست داشتنیِ جنگ...

پس از رخدادهای سال 88 و آشوب‌های منافقان، بارها امام امت روحی له الفداء در سخنان خود، این فتنه را یادآوری و واکاوی می‌کردند و آن را به یک «شاه‌کلید» پیوند می‌زدند. بارها و بارها و پس از هر سخنرانی معظم له، از خود می‌پرسیدم: «چرا آقا این‌قدر بر این مسئله اهتمام دارند؟» و هر چه از آن فتنه‌ی ننگین و شرم‌آور می‌گذشت، این پرسش در ذهنم پررنگ‌تر می‌شد و می‌دانستم که حکمتش را نمی‌دانم لااقل.