ما درباره‌ی موسی‌بن جعفر سلام الله علیه، چه خیالی می‌کنیم؟
«حقیقت این است که علی‌رغم عشق و علاقه‌ی وافری که مردم ما، به ائمه علیهم السّلام دارند و ابراز می‌کنند؛ معرفت نسبت به زندگی ائمه و هدف جهاد و مبارزه‌ی پیگیر آنها، بسیار کمتر از آن چیزی است که باید باشد... کتاب‌های زیادی نوشته شده است، حرف‌های زیادی زده شده است، منابع زیادی در باب زندگی ائمه از گذشته در اختیار ماست؛ اما حقاً و انصافاً زندگی ائمه و تلاش سیاسی آنها و حیات سیاسی آنها هنوز برای مردم ما روشن نیست و این خسارت است!
ما امروز برآورنده‌ی همان مقصودی هستیم که ائمه علیهم السّلام برای آن مبارزه کردند و به خاطر آن به شهادت رسیدند. ائمه علیهم السّلام مبارزه‌شان و تلاش بلندمدتشان برای این بود که حکومت اسلامی، یعنی حاکمیت اسلام در جامعه تأمین بشود...
سی و پنج سال مبارزه، مجاهدت، زندان رفتن، بارها تبعید شدن، در یک محیط رعب زندگی کردن، دوستان زیادی را با زحمت جمع کردن، احکام الهی را در زیر فشار اختناق دستگاه حاکم آن روز منتشر کردن و عمری را با این شیوه گذراندن؛ این یک خصوصیت از خصوصیات زندگی موسی بن جعفر سلام الله علیه است...
خیال می‌کنیم یک آقای مظلومِ بی‌سروصدایِ سربه‌زیری در مدینه بود و رفتند مأمورین این را کشیدند آوردند در بغداد، یا در کوفه، در فلان جا، در بصره زندانی کردند، بعد هم مسموم کردند، از دنیا رفت، همین و بس! قضیه این نبود! قضیه یک مبارزه‌ی طولانی، یک مبارزه‌ی تشکیلاتی، یک مبارزه‌ای با داشتن افراد زیاد در تمام آفاق اسلامی بود...»
مطالب مرتبط:
